Bona annada 2010

Vos desiri una bona annada !

Bon, per l'annada novèla, promés, vau assajar de reviscolar lo blòg ... :)

Serada " Parla la lenga ! " (13 de genièr 2010)

Serada « Parla la lenga ! »

(Per practicar la lenga occitana : començaires ou parlaires confirmats)

Dimècres lo 13 de genièr 2010 / Mercredi 13 janvier 2010
a 19 o 30 / 19 h 30
al bar lo « Chat … pitre »

Barri / Quartier “Beaux Arts”
5 carrièra / rue Belmont
Montpelhièr – Montpellier

Sud Sound System

Serà lèu l'estiu, avèm l'enveja de viatjar, de cambiar d'aire e tot aquò ! Fauta de se poder pagar un viatge, es totjorn possible de cambiar lo cd dins lo legidor ! Doncas, vos prepausi un autre grop de descobrir ! Aquí Sud Sound System » qu'es un grop de dancehall/reggae originari de la Polha, dins lo sud d’Italia, mai precisament de la region de la Salento. De notar que i son pro coneguts e que fan partida dels pionièrs del Raggamuffin italian. Dins sa musica, emplegan lo dialècte salentin qu’es pròche del sicilian. Son primièr albom sortiguèt en 1991 e lo darrièr en 2008 a l'ora d'ara : Dammena ancora.

• Lor sit : http://www.sudsoundsystem.eu/
• Myspace del grop : http://www.myspace.com/sudsoundsystem
  
• Pagina Wikipèdia : http://fr.wikipedia.org/wiki/Sud_Sound_System

Festenal "Arabesques" a Montpelhièr

L'estiu arriba e los festenals tanben ! Aquesta setmana (21,22 e 23 de mai) se debanarà a Montpelhièr lo festenal "Arabesques" (rescontre dels arts del monde arabi). I serai lo dissabte de ser per l'omenatge a Mahmoud Darwich, poèta palestinian e los concèrts d'Amazigh Kateb e Souad Massi, cantaira argeriana.

Mai d'entresenhas aicí : http://www.festivalarabesques.fr/

• Mahmoud Darwich : http://fr.wikipedia.org/wiki/Mahmoud_Darwich
• Amazigh Kateb : http://blog.amazighkateb.com/
• Souad Massi : http://fr.wikipedia.org/wiki/Souad_Massi

"Nos enfants nous accuseront"

Auèi al Conselh General de Gard, èra organizada la projeccion del film “Nos enfants nous accuseront” que parla de las problematicas alimentàrias e de l’alimentacion bio. Aquel film foguèt virat dins Gard e tracta lo subjècte amb coma tela de fons la mesa en plaça d’una cantina bio a Barjac, vilatge al pè de las Cevenas. Film plan interessant que toca a d'aspèctes diferents : l'emplec dels pesticidis dans l’agricultura e dels produches quimics dins l’alimentacion en general, aumentacion dels cancèrs, particularament en cò dels enfants, polucion de las aigas, possibilitat de passar a una agricultura e a una alimentacion biologica, … Lo film es pro long (1O45), passam d’extraches d’un collòqui de cercaires, a d'entrevistas d'agricultors e a de passatges sus la vida de la comuna e de l'escòla.

Plan segur, aquò dona mantun còp l’enveja de se plorar. Quand los compausants nocius del repais de la cantina o del gostar dels mainatges son destriats un per un, quand una maire parla de sa filha jovenòta tocada per un cancèr, o quand un productor qu'utiliza de pesticids parla dels efièches suls membres de sa familha … Mas aquò dona mai que mai de vam per se dire qu’es possible de soscar a un autre tipe de foncionament. D’efièch, lo latz dramatic de la situacion qu’es presentada balança amb lo latz positiu de la capitada de l’introduccion del bio a l’escòla de Barjac e los testimoniatges dels agricultors qu’an causit de produsir sens emplegar la quimia. Lo film met en valor los paisatges de la region, e s'ausis quitament un pauc d'occitan.

Assaji d'anar al mercat lo mai possible la dimenjada per crompar bio o local mas soi de mai en mai desesperat quand vau dins los supermercats : de fruches e legums non bio que faguèron dels viatges longs per n'arribar aquì alara que la meteissa causa es producha a qualques quilomètres, de tomatas plan rojas tota l'annada, ... Cal desvolopar l'agricultura biologica mas subretot democratizar l'alimentacion bio per totes que, malurosament, tot lo monde a pas los mejans d'anar crompar de bio o de léser per anar al mercat. Per aquò, cal una volontada politica vertadièra que decidisca d'ajudar los productors : manjar sanament dèu pas èsser un luxe ! Cal ajudar los qu'emplegan de pesticidis a passar a quicòm mai per els e pels autres. Aqueste sistèma dona vertadièrament lo descòr en mespresar l'uman. Lo bio dèu pas èsser la pichòta taula dins un canton del supermercat ("À es Nadal, vau crompar bio pel repais !") reservat a las gens ricas que se o pòdon permetre, cal arribar al tot bio per totes. Pasmens, podèm pas que saludar lo desvolopament del bio dins la distribucion granda qu'es prepausat ara dins las marcas distributors e qu'es a encoratjar.

Facebook & co.

Internet es una causa tras que bona plena de causas plan practicas mas de còps, aquò ven un pauc fòl ! D’efièch, Internet es lo simbòl del desvolopament de la comunicacion e de l’informacion, o puslèu del subre-desvolopament de tot aquò ! L’autre còp, descobriguèri la version nòva de ma bostiá mèl (qu’es en cò d’un albergaire que donarai pas lo nom) e paf : Fenèstra « pop-up » coma se ditz, recebèri una invitacion venguda d’endacòm mai per acceptar un amic !!?? Noooooon ! Aprèp MSN, Copains d’Avant, Facebook, Twitter, (...) sens comptar lo molon de sits desconeguts ont te cal cercar d’amics, que te mandan sens relambi de convidacions per te parainar. Ara, es quitament pas mai possible d’anar tranquilament veire son corrièr sens que tot lo monde sián al fial e de recebre « Salut, ça va ? … » o « Adieu, va plan ? » s’avètz l’astre d’aver d’amics occitanofòns. Plan segur, es un brave signe de popularitat (que sus Internet se calcula al nombre d’amics) e se calriá regaudir ...

Si que non, i a Facebook que soi (encara a l’ora d’ara) inscrich … Cresi qu’es la meteissa causa per fòrça personas : a la debuta, resistisses, dises qu’aquò’s una pèrta de temps, que vòs pas espandir ta vida privada sul malhum a la vista de totes, qu’es la debuta de la dictatura de Big Brother qu'es a mand de fichar la tèrra tota. Puèi, ven lo moment critic, totes los amics (que son saique dins la combina de la conspiracion d’aqueste enganaire de Big Brother) te demandan se i sès, que lor te cal mandar quicòm (e plan segur es pas mai possible per qué que siá de foncionar sens passar per Facebook) . E un jorn, lo drama, vas sus la pagina del mostre, te creas un compte e los ideals bèls existisson pas mai ... ! Bon, aprèp la jòia de la descobèrta, i a sovent lo retorn sus tèrra : aprèp aver charrat un còp amb d’amics ancians o de coneissenças (que venguèron d’ « amics » pr’amor tot lo monde son amics sus Facebook), vistalhat los fòtos de las gens coneguts e desconeguts (sus Facebook , se pòdon veire las fòtos de totòm), fach qualques tèstes bravament instructius de l’estil « Quin d'aquò's sès ? » (que tot lo monde poiràn veire la resulta), marcar las caras de los tieus amics sus las fòtos dels perfils (Mèfi!, cal vertadièrament aver d’amics leials per defugir las fòtos "comprometentas"). Enfin, soscas de te desinscriure, de quitar lo monde meravilhós de Facebook. En mai d'aquò, d'en pertot dins las medias, es la psicòsi que degun sap pas ont van las donadas e patin-cofin ... À quina jòia ! Bon, vos daissi, vau agachar mon perfil !

" L'invencion del Sègle " o " la revolucion del campatge"

Primièr, atencion : ai pas d'accions en cò del vendeire e ne farai pas de pub per el, (demorarà anonim !), solide, aquò's pas la tòca d’aqueste article mas ne vos parli que la causa es vertadièrament interessanta ! Òc, pensi qu'es benlèu una de las invencion far de la primièra partida del sègle XXI (o benlèu quitament L’invencion del sègle ?). Aquò's tot simplament lo simbòl de la revolucion del campatge ! E qu'es aquò ? Lo tibanèl lèst en 2 segondas, lo temps que cal per que se desplegue. Tant-val-dire qu'es la fin del campatge alassant amb un montatge de 1 ora a cercar las sardas per acabar amb un d’aquò’s desformat que pren aiga. Ara, es de bon campar !

Se presenta jos la forma d'un cercle de la color de ta causida (roge, verd, …). Si que non, existisson d'autres modèls : la « 1 segonda per 1 persona », de « 2 segondas mai granda » e lo flame novèl tibanèl familhal gigant « 4.2 (segondas ?) ». E mai, lo pretz es pas tan naut qu’aquò. Personalament, soi fan. Basta de dobrir lo sac, de sortir lo cercle, de levar un elastic e fin finala de lo gitar per ... ò miracle ... veire la tenda quilhada davant sos uèlhs meravilhats e davant los uèlhs geloses dels que son a montar lo lor dempuèi una ora). Rai, aquò demanda un briu d’entrainament mas un còp la manipulacion assimilada, es vertadièrament montat en gaireben 2 segondas. D’experiéncia, lo podètz montar jos la pluèja en arribar al campatge e èsser lèu a la sosta. Conselh : podètz evitar de lo dobrir a l’ostal qu’es un bon biais de tot petar (experiéncia viscuda). Per l’anecdòta, l'objècte venguèt un simbòl dins los medias, dins l'encastre de las revendicacions pel drech al lotjament (que comencèt al Canal Sant Martin a París). Per un còp, s'agís pas d'un gadgèt inutil e car mas de quicòm vertadièrament util e practic. Es lo mejan de democratizar lo campatge pels que son malbiaissuts. Normalament un còp desplegat, podètz dormir dedins mas en opcion, se i a de vent o de pluèja, es possible de la fixar al sòl coma pels tibanèls classics.

Pr’aquò, quitament per l’objècte perfièch, i a un pichòt ponch negre : es puslèu de mal transportar vist sa forma en cercle. Ja, prend de plaça per lo recaptar e lo portar a l’esquina es un bon biais de semblar a una tartuga o a una catarineta (pel modèl roge). Doncas, benlèu qu’es pas lo tibanèl de causir pel barrutlatge a pè mas es perfièch pels viatges en veitura. Bon, stòp! Vau quitar de faire de la pub a gratis (o deurai demandar un finançament) mas bon l’objècte vàl lo còp !

ADaM Project

Un sit que m’agrada e ça que la qu’es ja dins los ligams del latz esquèrra : « ADaM-Project ». Lo concèpte es simple, cal prene de fofografias de sa jornada sens cèrca particulara d’estetisme e marcar l’ora de caduna, apondre un pichòt comentari e mandar lo tot. Puèi lo sit expausa las òbras dels participants e las fòtos son archivadas sul sit per mots-clau. Es interessant d’agachar çò qu’es estat fach, la seguida dels imatges dona un estil « cinema » amb sovent fòrça fosc. Aital, se seguís lo movement d’una jornada que se debana cronologicament. Per los que vòlon participar, vist que la darrièra « jornada » aponduda data de 2007, sabi pas se l’experiéncia contunhe encara. L’autor explica lo concèpte aital : « Es un assag de representar çò que nos liga totes. Un autre biais d'agafar, de sarrar l'istòria d'un malhum. » Anatz lo vistalhar qu’aquò val lo còp !

Lo sit : www.adamproject.net